خشکی واژن (Vaginal dryness)
علامتی شایع در دوران یائسگی است ، اما می تواند در هر سنی و به دلایلی مختلف بروز یابد. خشکی واژن معمولاً ناشی از میزان پایین غلظت استروژن است. استروژن هورمونی است که مخاط واژن را چرب و ضخیم نگه می دارد.
خشکی واژن می تواند منجر به درد در هنگام مقاربت شود و باعث از دست رفتن میل جنسی شود. همچنین خشکی واژن می تواند هنگام ورزش و سایر فعالیت های بدنی باعث احساس ناراحتی شود و خطر عفونت های واژن را افزایش دهد.
عواملی که باعث خشکی واژن میشوند کدامند؟
- کاهش سطح استروژن خون
- سندرم شوگرن
- استرس و اضطراب
- مصرف دخانیات
- سندرم فلامر
- و…
خشکی واژن معمولاً ناشی از کاهش سطح استروژن خون است. با نزدیک شدن به دوران یائسگی ، سطح استروژن خون در بدن زنان کاهش می یابد.
تخمدان ها استروژن تولید می کنند و استروژن ویژگی های بدن زن مانند سایز و غدد سینه ها را کنترل می کند. استروژن همچنین نقش مهمی در چرخه قاعدگی و بارداری دارد.
استروژن بافت های پوشاننده ی واژن را ضخیم ، مرطوب و سالم نگه می دارد. با کاهش سطح استروژن پوشش واژن نازک تر و خشک تر می شود که این تغییرات به آتروفی واژن معروف است.
علل کاهش سطح استروژن :
یائسگی، برداشتن تخمدان ها با جراحی (که می تواند باعث یائسگی شود) ، زایمان و شیردهی، درمان سرطان از جمله شیمی درمانی و رادیوتراپی، داروهای ضد استروژن برای درمان سرطان سینه یا اندومتریوز.
سایر علل خشکی واژن:
سندرم شوگرن ، یک اختلال خود ایمنی است که باعث التهاب غدد بزاقی و اشکی می شود.
استفاده از آنتی هیستامین ها که با خشک کردن ترشحات به کنترل علائم سرماخوردگی و آلرژی کمک می کند.
داروهای ضدافسردگی که گاهی عوارض جنسی مانند خشکی واژن ، کاهش میل جنسی و مشکل در ارگاسم دارند.
استرس و اضطراب ، که می تواند بر میل جنسی تأثیر بگذارد.
کاهش خون رسانی به واژن:
سندرم فلامر ، که در آن عروق خونی به روشی غیرمعمول به محرک هایی مانند سرما و استرس واکنش نشان می دهند.
زنانی که سیگار می کشند ممکن است زودتر از کسانی که سیگار نمی کشند دچار یائسگی شوند و بنابراین خشکی واژن ممکن است در سنین پایین تر در این گروه رخ دهد.
علائم آتروفی و خشکی واژن:
خارش واژن، سوزش، تحریک، درد هنگام رابطه جنسی، ناراحتی در حین فعالیت بدنی ، افزایش خطر ابتلا به عفونت واژن و عفونت ادراری
اگر خشکی واژن ناشی از کاهش سطح استروژن باشد ، ممکن است موارد زیر نیز بروز یابند:
سطوح پایین ترشحات طبیعی واژن، سفت شدن دهانه ی واژن، تنگ شدن واژن که این تغییرات اصطلاحا دیسپارونی نامیده می شود.
دیسپارونی می تواند منجر به درد در هنگام برقراری رابطه جنسی شود.
درمان خشکی واژن
برخی از درمان ها بدون نسخه در دسترس هستند ، در حالی که برخی دیگر نیاز به نسخه دارند. کرم موضعی استروژن یکی از گزینه ها ی درمان است که به شکل کرم یا پماد مستقیماً در ناحیه واژن برای تسکین علائم استفاده می شود. میزان جذب سیستمیک در استروژن موضعی بسیار کم است بنابراین خطر عوارض جانبی نسبتاً کم است.
نمونه هایی از درمان های موضعی استروژن عبارتند از: حلقه واژن (استرینگ). فرد حلقه ای انعطاف پذیر را وارد واژن می کند و در آنجا مقدار کم استروژن را به داخل بافت ها آزاد می کند. درمان طولانی مدت استروژن موضعی در مقایسه با درمان جایگزینی هورمون به صورت مصرف خوراکی کم خطر تر است.
درمان های بدون نسخه خشکی واژن
درمان های بدون نسخه ممکن است به خشکی واژن کمک کند. به عنوان مثال ، فرد می تواند در زمان مقاربت از روان کننده ها برای افزایش رطوبت محیط واژن استفاده کند. روان کننده های مبتنی بر آب ممکن است بر روان کننده های حاوی روغن ترجیح داده شوند ، زیرا روغن های می توانند منجر به سوزش واژن شوند.
تغییر در شیوه زندگی نیز می تواند به بهبود خشکی و ناراحتی واژن کمک کند. رابطه جنسی منظم می تواند به کنترل خشکی واژن کمک کند. جریان خون به بافتهای واژن در طول تحریک جنسی افزایش می یابد و این به تحریک تولید رطوبت واژن کمک می کند.
تحریک جنسی کافی قبل از رابطه جنسی می تواند بر خشکی واژن غلبه کرده و رابطه جنسی را لذت بخش تر کند.
تا جای ممکن بهتر است از مصرف برخی از محصولات بهداشتی خودداری کنید. بسیاری از محصولات بهداشتی انواعی از مواد شیمیایی دارند که می توانند بافت واژن را تحریک یا خشک کنند..
بیشتر بخوانید :